Ένα νέο μωρό φέρνει πολλά συναισθήματα όπως χαρά, υπερηφάνεια, δέο και μερικές φορές συναισθήματα φόβου. Όταν το μωρό έχει μια ιατρική κατάσταση, υπάρχει ένα πρόσθετο συναίσθήμα, αυτό της αβεβαιότητας.

Ποιός θα βοηθήσει το μωρό μας; Τι θα πρέπει να περάσει το μωρό μας; Πώς θα το πω στην οικογένειά μας;

Η σίτιση είναι από τις πρώτες και η πιο βασική ανάγκη που οι γονείς θα προσφέρουν στο παιδί τους. Το παρακάτω κείμενο θα σας δώσει κάποια κατεύθυνση και πληροφορίες σχετικά με τη σίτιση του μωρού σας με σχιστία.

Γιατί τα μωρά με σχιστίες έχουν δυσκολία με την σίτιση.

Τα μωρά με σχιστίες έχουν πρόβλημα με τη σίτιση, διότι η φυσιολογική ανατομία της στοματικής κοιλότητας έχει διαταραχθεί.

Κανονικά, ένα μωρό τραβά τη θηλή στο στόμα του και σφραγίζει τα χείλη του γύρω από τη θηλή. Όταν ένα μωρό αναρροφά και καταπίνει, η μαλακή υπερώα ανεβαίνει και κλείνει το φυσιολογικό άνοιγμα μεταξύ στόματος και μύτης. Αυτό δημιουργεί αναρρόφηση (αρνητική πίεση, πχ όπως όταν θέλουμε να πιούμε ένα υγρό με το καλαμάκι), έτσι ώστε η θηλή του στήθους ή του μπιμπερό κρατιέται στο στόμα και το γάλα τραβιέται προς τα έξω.

Όταν υπάρχει σχιστία, μπορεί να είναι δύσκολο για το μωρό να σφραγίζει τα χείλη του γύρω από τη θηλή. Επίσης σε αυτά τα παιδιά, το στόμα δεν μπορεί να αποκλειστεί από τη μύτη και έτσι δεν μπορεί να δημιουργηθεί αναρρόφηση. Περιγραφικές μελέτες έχουν επιδείξει επιτυχή μητρικό θηλασμό, σε ρυθμούς που προσεγγίζουν τον κανονικό σε βρέφη με σχιστία και μπορούν να θηλάσουν σχετικά πιο εύκολα από ότι το τάισμα με μπιμπερό, επειδή το σχήμα του ιστού του μαστού στη σχισμή αποφράσσει το έλλειμμα με μεγαλύτερη επιτυχία από ότι μια τεχνητή θηλή.

Πώς μπορώ να ταΐσω το μωρό με χειλεοσχιστία;

(δείτε τους τύπους σχιστιών)

Τύποι σχιστιών

Τύποι σχιστιών

Στις κατευθυντήριες γραμμές, ο θηλασμός θα πρέπει να συνδέεται με την άμεση τοποθέτηση του μωρού στο στήθος. Επίσης για τη διατροφή με μητρικό γάλα το τάισμα του μωρού, μπορεί να γίνει με μπουκάλι, κύπελλο, κουτάλι, ή οποιοδήποτε άλλο μέσο εκτός του μαστού. Τα μωρά χρησιμοποιούν τόσο αναρρόφηση όσο και συμπίεση για να θηλάσουν με επιτυχία. Η ανάπτυξη της ικανότητάς τους να παράγουν αναρρόφηση είναι απαραίτητη με την προσκόλλησή τους στο στήθος, τη διατήρηση μιας σταθερής θέσης διατροφής, μαζί με το αντανακλαστικό εκχύλισης του γάλακτος.

Κανονικά, όταν ένα μωρό θηλάζει, τα χείλη του πρέπει να είναι σταθερά κατά τη θηλαία άλω, σφραγίζοντας τη στοματική κοιλότητα εμπρός. Η μαλακή υπερώα ανεβαίνει σε επαφή με τα τοιχώματα του φάρυγγα και σφραγίζει την στοματική κοιλότητα προς τα πίσω. Δεδομένου ότι η γλώσσα και το γένειο είναι σε πτώση κατά τη διάρκεια του πιπιλίσματος - θηλασμού, η στοματική κοιλότητα αυξάνει σε μέγεθος και η ικανότητα της αναρρόφησης δημιουργείται αντλώντας το γάλα από το στήθος. Αυτό συμβαίνει όταν το μωρό πιέζει το στήθος μεταξύ της γλώσσας και της άνω γνάθου και η αναρρόφηση μαζί με τη συμπίεση βοηθάει στη παροχή του γάλακτος. Οι μητέρες θα πρέπει να ενθαρρύνονται να παρέχουν τα οφέλη του μητρικού γάλακτος. Τα στοιχεία δείχνουν ότι ο θηλασμός προστατεύει έναντι της μέσης ωτίτιδας, η οποία είναι πολύ συχνή στις σχιστίες. Αυτά τα μωρά είναι πιο επιρρεπή στην μέση ωτίτιδα από το γενικό πληθυσμό, λόγω της μη φυσιολογικής ανατομικά μαλακής υπερώας. Το μητρικό γάλα ως διατροφή (μέσω κύπελλου, κουταλιού, μπουκαλιού, κλπ) θα πρέπει να προωθηθούν κατά την τεχνητή διατροφή με γάλα. Επιπλέον, υπάρχει κέρδος σχετικά με τον θηλασμό σε σχέση με τα πιθανά οφέλη με το τάισμα με μπιμπερό, για την ανάπτυξη της στοματικής κοιλότητας. Σημαντικό είναι οι μητέρες να ενημερώνονται σχετικά με την πιθανότητα πως μπορεί ο θηλασμός να είναι η μόνη μέθοδος διατροφής, να ενθαρρυνθεί η ανάγκη για τη διατροφή του μητρικού γάλακτος και κατά περίπτωση, θα πρέπει να συζητηθεί η ενδεχόμενη καθυστερημένη μετάβαση σε θηλασμό.

Τα βρέφη με σχιστία μπορεί συνήθως να σιτίζονται από το στήθος ή το μπιμπερό. Μπορεί να χρειαστεί κάποια βοήθεια από τους νοσηλευτές ή ειδικούς στον βρεφικό θηλασμό, ώστε να εξασφαλίσουν ότι το βρέφος μπορεί να σφραγίσει τα χείλη του γύρω από τη θηλή. Κατά το θηλασμό τα μωρά, ο ιστός του μαστού συχνά θα καλύψει το άνοιγμα της σχιστίας στο χείλος ή/και των ούλων και έτσι επιτρέπει στο μωρό να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες αναρρόφησης. Μερικές φορές είναι χρήσιμο η μητέρα να κρατήσει με το δάχτυλό της τη σχισμή (τον αντίχειρα ή τον δείκτη, ή να στηρίζει τα μάγουλα του βρέφους για να μειωθεί το πλάτος της σχισμής) και να πετύχει το κλείσιμο γύρω από την θηλή, κατά τη διάρκεια της σίτισης. Μπορεί ακόμη να χρειαστεί να πιέσουν το στήθος με το χέρι ώστε το μητρικό γάλα να μπει στο στόμα του μωρού για να αντισταθμιστεί η απουσία αναρρόφησης και συμπίεσης, αλλά και για την τόνωση της αντίδρασης για θηλασμό από το μωρό. Ο θηλασμός στο στήθος είναι καλύτερο να περιορίζεται σε συνεδρίες των δέκα λεπτών. Κρατήστε το μωρό σας, ώστε το κεφάλι του, ο λαιμός και οι ώμοι του να είναι σε μια ευθεία γραμμή, ή το πηγούνι του με ελαφρά κλίση προς το στήθος. Επίσης είναι χρήσιμο να τοποθετείτε το στήθος προς το "μεγαλύτερο τμήμα" της πλευράς της υπερώας (του ουρανίσκου), που έχει το πιο άθικτο οστό (δηλ χωρίς άνοιγμα). Αυτό μπορεί να διευκολύνει την καλύτερη συμπίεση και να σταματήσει η θηλή να ωθείται στην σχισμή. Ακόμη μπορεί να χρειαστεί να τραβήξουμε την κάτω γνάθο προς τα κάτω απαλά, για να φέρετε τη γλώσσα του μωρού προς τα κάτω και έξω.

Θορύβοι κατά την κατάποση και από την κίνηση του εντέρου μετά την σίτιση, είναι ενδείξεις ότι ο θηλασμός πηγαίνει καλά. Αν το μωρό είναι «θορυβώδες» με τη διατροφή, κάνοντας κλικ ή ήχους φιλιών, η αναρρόφηση μπορεί να μην είναι επαρκής.

Οι μητέρες που επιλέγουν να ταΐσουν με μπιμπερό τα μωρά τους θα πρέπει να προσπαθήσουν να χρησιμοποιούν θηλές με μια ευρύτερη βάση, ή ενδέχεται να χρειαστούν ειδικές φιάλες και θηλές. Κατά την έναρξη του ταΐσματος, κρατήστε το μωρό σε ελαφρώς όρθια θέση για να περιοριστεί η ποσότητα του υγρού που εισέρχεται στη ρινική κοιλότητα (ειδικότερα μέσα στις ευσταχιανές σάλπιγγες). Κρατήστε το κεφάλι του μωρού σας και τους ώμους του με το ένα χέρι και το μπουκάλι με το άλλο σας χέρι. Για να είστε πιο άνετα με το μωρό στην έσω πλευρά του αγκώνα σας, τοποθετήστε μια διπλωμένη κουβέρτα ή μαξιλάρι κάτω από τον αγκώνα σας για να κρατήσει το μωρό πιο όρθιο. Αγγίξτε το κάτω χείλος του μωρού με τη θηλή. Όταν το μωρό προσκολλάται, κατευθύνει τη θηλή ελαφρώς προς τα κάτω. Προσπαθήστε να κρατήσετε τη θηλή στο κέντρο του στόματος του μωρού. Μην αφήσετε να γλιστρήσει επάνω στο άνοιγμα της σχιστίας. Μερικά βρέφη αγνοούν εντελώς την αποστράγγιση των υγρών μέσα στη μύτη τους και δεν θα πρέπει να ανησυχήσετε αν δείτε καμιά σταγόνα να βγαίνει από αυτή. Αν υπάρχει μεγάλη ποσότητα υγρού στη μύτη, γείρετε το μωρό προς τα εμπρός. Το μωρό σας θα καταπιεί τυχόν επιπλέον γάλα στο πίσω μέρος του λαιμού – φάρυγγα. Το επιπλέον γάλα στο μπροστινό μέρος του στόματος και της μύτης θα στραγγίξει και θα φύγει από τη βαρύτητα. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία φούσκα αναρρόφηση για να βοηθήσει, αλλά η τοποθέτηση του μωρού στη συγκεκριμένη θέση είναι σημαντική ώστε να αποφευχθεί τυχόν επιπλέον ολίσθηση υγρού προς το πίσω μέρος του λαιμού – φάρυγγα. Το πρόσωπο του μωρού σας θα πρέπει να παραμείνει ήρεμο.

Μπορείτε να ελέγχετε την ποσότητα του αέρα κατάποσης κατά την σίτιση. Το μωρό σας θα πρέπει να ρευτεί συχνά, αλλά χωρίς να διακόπτεται τη σίτιση επίσης συχνά. Για πολύ μικρά βρέφη, το μόνο που έχετε να κάνετε ως βοήθεια είναι να ισιώσετε το σώμα του μωρού πιέζοντας απαλά στο πίσω μέρος της μέσης και την άρση του στήθους με το άλλο χέρι.

Πώς μπορώ να ταΐσω το μωρό με υπερωιοσχιστία, με ή χωρίς χειλεοσχιστία;

(δείτε τους τύπους σχιστιών)

Τα μωρά με υπερωιοσχιστία συνήθως χρειάζονται ειδικές φιάλες και τεχνικές για να τρέφονται επαρκώς. Είναι σπάνια δυνατόν να θηλάσουν από ένα κανονικό μπιμπερό, διότι η μύτη και το στόμα του μωρού δεν διαχωρίζονται και δεν μπορούν να δημιουργήσουν αναρρόφηση (αρνητική πίεση), ώστε να πάρει το γάλα από το στήθος ή το μπιμπερό. Τα μωρά που αυτά μπορεί να μοιάζουν σαν να γαντζώνονται στη θηλή και δείχνουν πως θηλάζουν καλά, αλλά χρησιμοποιούν ενέργεια για να πάρουν λίγο ή καθόλου γάλα. Θα πρέπει όμως να ενθαρρύνονται οι μητέρες που θηλάζουν, παρά το ότι ταίζουν τα παιδιά τους χρησιμοποιώντας ειδικό μπιμπερό. Ενώ το μητρικό γάλα θεωρείται η πιο ιδανική τροφή για όλα τα μωρά, υπάρχουν και πρόσθετα οφέλη για τα μωρά με υπερωιοσχιστία, όπως μικρότερη συχνότητα λοίμωξη του μέσου ωτός.

Τι είδους φιάλης θα πρέπει να χρησιμοποιήσω για τη σίτιση με υπερωιοσχιστία;

(δείτε τους τύπους σχιστιών)

Υπάρχουν τρεις τύποι φιαλών – μπιμπερό για τη σίτιση των βρεφών με σχιστίες, το Mead-Johnson Claft Palate Nurser, το Dr. Brown's Bottle (το οποίο είναι σχεδόν ίδιο με το Mead-Johnson), το Haberman Feeder και η Pigeon Nipple:

 Η Mead-Johnson Claft Palate Nurser είναι ένα μαλακό συμπιεζόμενο μπουκάλι που είναι συχνά διαθέσιμο. Προτείνεται να αντικαταστήσετε τη μακριά κίτρινη θηλή που έρχεται με το μπουκάλι με μία μικρότερη, πιο ήπια θηλή.

Πριν χρησιμοποιήσετε τη φιάλη για πρώτη φορά, βάλτε νερό ή γάλα στο μπουκάλι και εξασκηθείτε συμπιέζοντας το υγρό από τη θηλή. Αυτό θα σας βοηθήσει να πάρετε μια ιδέα για το πόσο σταθερά θα πρέπει να πιέζετε τη φιάλη. Όταν πιέζετε το μπουκάλι, το υγρό θα πρέπει να ρέει εύκολα, αλλά όχι πάρα πολύ γρήγορα.

Καθώς το μωρό αρχίζει να θηλάζει, πιέστε το μπουκάλι με σταθερή πίεση υπολογίζοντας “συμπίεση-δύο-τρία”, χαλαρώνοντας τη συμπίεση στο δύο με τρία κατά την καταμέτρηση. Αυτό παρέχει στο μωρό 

μια διακεκομμένη ροή του γάλακτος. Θα πρέπει να να πιέζετε τη φιάλη μόνο όταν το μωρό θηλάζει.

Αν το μωρό σταματά να αναπνέει, θα πρέπει να διακόπτουμε και το τάισμα. Παρακολουθήστε το μωρό προσεκτικά και να ακούσετε τους ήχους κατά την κατάποση. Παύση κάθε λίγα δευτερόλεπτα θα επιτρέψει στο μωρό να πάρει μια ανάσα. Προσέχουμε να επιστρέφουν φυσαλίδες αέρα πίσω στη φιάλη όταν κάνετε διακοπή.

Αν ξεχάσετε να σταματήσετε να πιέζεται το μπουκάλι όταν το μωρό σταματήσει να τρώει, τότε μπορεί να υπάρξει βήχας και μικρή διαφυγή γάλακτος. Πάρτε απλώς τη θηλή από το στόμα του μωρού για μια στιγμή και σε λίγο συνεχίστε τη σίτιση. Αυτό συμβαίνει συχνά, ειδικά στην αρχή, αλλά πολύ γρήγορα θα μάθετε να προσαρμόζεται την συμπίεση στη φιάλη, δίνοντας το σωστό ρυθμό θηλασμού στο μωρού.

Η Haberman Feeder λειτουργεί καλά για τα μωρά που είναι μικρά ή πρόωρα, ή που έχουν μόνο υπερωιοσχιστία. Έχει μια μονόδρομη βαλβίδα που κρατά το γάλα στη θηλή. Το μωρό μπορεί να σιτιστεί συμπιέζοντας τη θηλή στην οροφή του στόματος, χωρίς την ανάγκη για αναρρόφηση.

Η ροή του γάλακτος μπορεί να ρυθμιστεί με περιστροφή της θηλής στο στόμα. Πολλά μωρά μπορούν να τραφούν από μόνα τους με αυτό το μπιμπερό και μπορούν να ελέγχουν τη ροή του γάλακτος. Επίσης είναι λιγότερο κουραστικό για τους γονείς, επειδή η συμπίεση της φιάλης δεν είναι απαραίτητη.

Η Pigeon Nipple μπορεί να χρησιμοποιηθεί με οποιοδήποτε μπουκάλι. Έχει μια ταχύτερη ροή από το Haberman Feeder ή ένα μπιμπερό συμπίεσης και λειτουργεί καλά για λίγο μεγαλύτερα βρέφη. Ορισμένα νεογνά ανέχονται τη ροή του Pigeon Nipple καλά, αλλά όταν τρέφονται με αυτή την θηλή θα πρέπει να ελέγχεται αυτή από ειδικό στη βρεφική διατροφή σε παιδιά με σχιστία.

Η Pigeon Nipple λειτουργεί με συμπίεση. Η θηλή έχει μια σταθερή πλευρά που πηγαίνει προς την οροφή του στόματος και μία ευπίεστη - μαλακότερη πλευρά που πηγαίνει προς τη γλώσσα.

Μια μικρή εγκοπή στη βάση της θηλής χρησιμεύει ως αεραγωγός. Αυτή η εγκοπή, είναι πρωταρχικής σημασίας να βρίσκεται κάτω από τη μύτη του μωρού κατά την σίτιση. Σύσφιξη της θηλής και του κολάρου επιβραδύνει τη ροή του γάλακτος. Χαλάρωσή τους καθιστά τη ροή γρηγορότερη. Εάν η θηλή κατά την ροή στομώνει, χαλαρώστε και σφίξτε ξανά τη θηλή. Μία πλαστική μονόδρομη βαλβίδα τοποθετείται στην θηλή ώστε να διατηρεί το γάλα σε αυτήν και θα πρέπει να τοποθετείται με την επίπεδη πλευρά της προς το άκρο της θηλής. Όταν το μωρό αρχίζει να θηλάζει, το γάλα ρέει εύκολα. Το βρέφος ελέγχει τη ροή του γάλακτος και η συμπίεση δεν είναι απαραίτητη.

Πώς μπορώ να φροντίζω τα μπιμπερό και τις θηλές;

Όλα αυτά τα μπουκάλια και οι θηλές μπορούν να πλυθούν στο χέρι με ζεστό νερό και σαπούνι, ξεπλένονται και αφήνονται να στεγνώσουν καλά τον αέρα.

Μην βράσετε τα μπουκάλια ή τα τμήματά τους, μην τα πλύνετε στο πλυντήριο πιάτων και μη τα βάλετε σε φούρνο μικροκυμάτων. Μπορούν να μαλακώσουν και να αρχίσουν διαρροές.

Πώς μπορώ να αντλίσω το μητρικό γάλα για το μωρό;

Οι μητέρες που επιλέγουν να αντλίσουν το μητρικό γάλα (χρησιμοποιώντας μια αντλία ή το χέρι) για τα μωρά τους, θα ήταν χρήσιμη μια νοσοκομειακού τύπου ηλεκτρική αντλία μαστού με διπλό σύστημα άντλησης. Στα νοσηλευτικά ιδρύματα υπάρχουν αντλίες για τις μητέρες και μπορούν να βοηθήσουν τις οικογένειες να αποκτήσουν μία, για οικιακή χρήση.

Οι μητέρες θα πρέπει να αντλήσουν το μητρικό γάλα τουλάχιστον οκτώ φορές μέσα σε 24 ώρες αρχικά, συμπεριλαμβανομένης τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μετά από αρκετές εβδομάδες εντατικής άντλησης, οι περισσότερες μητέρες μπορούν να παρέχουν αρκετό γάλα για τα μωρά τους από την άντληση περίπου έξι φορές την ημέρα.

Πόσο θα πρέπει να τρώει το μωρό;

Τα νεογέννητα μωρά αρχίσουν να λαμβάνουν μικρές ποσότητες γάλακτος, 30g ή λιγότερο και σταδιακά αυξάνει το ποσό που είναι σε θέση να καταναλώσουν. Από την ηλικία των 2 εβδομάδων, ένα μωρό πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον 120g με 160g γάλακτος ανά κιλό βάρους κάθε ημέρα. Για παράδειγμα, ένα μωρό 4 κιλών θα πρέπει να πίνει τουλάχιστον 450g με 550g μητρικού γάλακτος σε 24 ώρες.

Κανένα γεύμα δεν θα πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 30 λεπτά (με επιπρόσθετα 10 λεπτά για ρέψιμο και την αλλαγή). Εάν διαρκεί περισσότερο, το βρέφος εργάζεται πάρα πολύ σκληρά και καταναλώνει θερμίδες που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξή του.

Το μέτρο της επιτυχίας του κάθε πλάνου διατροφή είναι η επαρκής αύξηση του σωματικού βάρους. Συστήνεται τα μωρά να ζυγίζονται κάθε εβδομάδα, στην αρχή.

Πόσο συχνά χρειάζεται να σιτίζεται το μωρό;

Κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα της ζωής, ένα μωρό σιτίζεται οκτώ έως δώδεκα φορές την ημέρα, ή κάθε δύο με τρεις ώρες. Συνήθως ένα νεογνό τρέφεται τουλάχιστον δύο φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Από 2 έως 4 μηνών, ένα μωρό σιτίζεται έξι έως οκτώ φορές την ημέρα, ή κάθε τρεις έως τέσσερις ώρες. Το μωρό όταν είναι νεογέννητο ή είναι 2 έως 3 εβδομάδων, κατά τη διάρκεια του ταίσματος η υπνηλία είναι συχνό φαινόμενο και το μωρό θα πρέπει να τρέφεται πιο συχνά. Η υπνηλία μπορεί να υποδεικνύει ότι το μωρό είναι πολύ ζεστό (όχι πυρετός, αλλά ζεσταίνεται), γι’ αυτό προσπαθήστε να το γδύνεται εν μέρει κατά τη διάρκεια της σίτισης. Η ροή του γάλακτος μπορεί να είναι πολύ αργή γι’ αυτό ελέγξτε τη θηλή και τη ροή της.

Παρά το γεγονός ότι τα νεογέννητα κοιμούνται πολύ χρόνο, μην αφήνετε ένα νεογέννητο βρέφος κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του να κοιμάται περισσότερο από 5 ώρες, εκτός εάν τρώει περισσότερο απ’ ότι απαιτείται για την ανάπτυξή του.

Πώς θα ξέρω εάν το μωρό κερδίζει αρκετό βάρος;

Ένα μωρό συνήθως χάνει βάρος από την πρώτη εβδομάδα της ζωής. Τις περισσότερες φορές, η απώλεια είναι 5 έως 10% του σωματικού βάρους. Αυτό το βάρος επανακτάται μέσα στις 2 πρώτες εβδομάδες της ζωής του.

Το ποσό της αύξησης του βάρους που αναμένεται για ένα μωρό είναι περίπου 150g με 200g ανά εβδομάδα. Στους 4-6 μήνες, ο ρυθμός αύξησης του βάρους επιβραδύνεται περίπου 100g με 130g ανά εβδομάδα.

Τι γίνεται αν το μωρό δεν κερδίζει αρκετό βάρος;

Μερικές φορές τα βρέφη με χειλεογναθοϋπερωιοσχιστία έχουν δυσκολία να αναπτυχθούν μόνο με το μητρικό γάλα.

Για να βοηθηθούν αυτά τα μωρά να αναπτυχθούν, μπορεί να προστεθεί στο μητρικό γάλα μία φόρμουλα σκόνης γάλακτος με επιπρόστιθετες θερμίδες, πρωτεΐνες και βιταμίνες.

Αυτό πρέπει να γίνεται μόνο υπό την επίβλεψη της ιατρού και όχι μόνο με εγκεκριμένη συνταγή.

Τι γίνεται με την έναρξη στις στερεές τροφές;

Τα μωρά με σχιστίες μπορούν να ξεκινήσουν στερεές τροφές στην ίδια ηλικία με τα άλλα μωρά, συνήθως μεταξύ 4 και 6 μηνών.

Πειραματιστείτε για να βρείτε τη σωστή συνεκτικότητα (πυκνότητα), για τις στερεές τροφές. Θα πρέπει να είναι σωστή η συνεκτικότητα της τροφής, ώστε το μωρό να μπορεί να φάει χωρίς η τροφή να εξέρχεται από τη μύτη. Και πάλι, αυτό δεν είναι επιβλαβές για το παιδί, καθώς το φτέρνισμα θα καθαρίσει συνήθως το φαγητό από τη μύτη.

Τα περισσότερα μωρά μαθαίνουν γρήγορα να προωθούν την τροφή στο φάρυγγα τους και όχι προς τη μύτη τους.

Μπορεί το μωρό να πιεί από ένα κύπελλο - φλιτζάνι;

Διατροφή με κύπελλο μπορεί επίσης να ξεκινήσει τη συνήθη ηλικία.

Αποφύγετε spill-proof κύπελλα, καθώς αυτά απαιτούν από το μωρό να αναρροφήσει για την απόκτηση οποιουδήποτε ρευστού. Πάχυνση του υγρού ελαφρά με δημητριακά ρυζιού, ή ένα εμπορικό πυκνωτικό κατά την πρώτη φορά μπορεί να βοηθήσει το μωρό να ελέγξει το ρευστό γεύμα από ένα φλιτζάνι.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ

Ο θηλασμός μπορεί να ξεκινήσει αμέσως, ή να ξαναρχίσει αμέσως μετά την επέμβαση και είναι πιο συμφέρων από τη διατροφή με μπιμπερό, κουτάλι κλπ. Σε έρευνα χειρουργών για σχιστίες, τα δύο τρίτα των χειρουργών επιτρέπουν στις μητέρες να θηλάσουν αμέσως μετά την επέμβαση. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι ο θηλασμός αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, είναι πιο αποτελεσματικός για την αύξηση του σωματικού βάρους.

Οι επικαλύψεις της υπερώας (πλάκες υπερώας ή μασελάκια ή νάρθηκες όπως συνήθως λέγονται), μπορούν να διευκολύνουν τον θηλασμό στα βρέφη με σχιστία. Αυτή η χρήση των υπερώιων πλακών αποφράσουν την σχιστία (σχισμή) και ομαλοποιούν τη στοματική κοιλότητας κατά τη σίτιση. Αυτά αναφέρονται συλλογικά ως διαφράγματα. Αυτά τα διαφράγματα όμως δεν διευκολύνουν το πλήρες κλείσιμο της μαλακής υπερώας ενάντια στα τοιχώματα του φάρυγγα κατά τη διάρκεια της σίτισης. Θα πρέπει να αναφερθεί πως αυτά τα διαφράγματα είναι σχεδόν απαραίτητα όταν η τροφή στα παιδιά με σχιστία γίνεται περισσότερη στερεά.

Σημαντικό είναι να γνωρίζουν οι γονείς, πως για την κατασκευή της υπερώιας πλάκας (μασελάκια ή διαφράγματα ή νάρθηκες όπως συνήθως λέγονται), που διευκολύνουν τη σίτιση, είναι αντικείμενο παιδοδοντίατρου. Για την ακριβή κατασκευή τους απαιτείται αποτύπωση με ειδικά εξατομικευμένα (βρεφικά) ενδοστοματικά δισκάρια και αυτό γίνεται κάθε 3, 4 ή 5 μήνες, ανάλογα με την ανάπτυξη του βρέφους. Επίσης είναι απολύτως αναγκαίο να γίνεται υπό γενική αναισθησία, για αποφυγή του κινδύνου εισρόφησης.

Σημαντικό είναι πως κάθε φορά μετά το τέλος της σίτισης σε παιδιά με σχιστία, θα πρέπει να γίνεται προσεκτικός καθαρισμός με ορό ή νερό, όλης της ανατομικής περιοχής της σχιστίας (στοματική κοιλότητα, χείλη, μύτη). Ακόμη ο τακτικός έλεγχος του παιδιού με σχιστία από τον θεράποντα ιατρό είναι απαραίτητος, καθώς και ο έκτακτος επανέλεγχος σε κάθε τι που είναι παράξενο, νέο ή ξαφνικό, σε όλη τη χρονική θεραπευτική αντιμετώπιση.